مقوا از جمله ابزار های ضخیم و پر کاربردی است که به طور معمول برای بسته بندی، حمل و نقل و نگه داری کالا، مواد و ابزار های مختلف به کار می رود. همان گونه که از نوشته های پیشین به یاد دارید، مقوا نوعی بسته بندی ضخیم، قهوه ای زنگ و کاغذی است که بیشتر از کاغذ های کم کیفیت و کم مصرف ساخته و پرداخته می شود.
با وجود کاربرد های گسترده ی مقوا در بسته بندی کالا، تولید کالا، حمل و نقل کالا و نگه داری و فروش آن در فروشگاه، کاربرد های گسترده ی دیگری نیز برای مقوا وجود دارند که البته بیش از جنبه های تجاری، به جنبه های کاربردی و تسهیل زندگی می پردازد. در این یادداشت نگارنده به تحلیل و پردازش کارکرد و کاربرد های بسته بندی مقوایی در منزل و کار هایی غیر از خرید و فروش کالا می پردازد.
مقوا و بسته بندی مقوایی چه کاربردی در خانه و منزل دارد؟
یکی از راه های نگه داری از محیط زیست و صرفه جویی در زمان، هزینه و انرژی، بازیافت مواد و استفاده ی دوباره از آن ها است. این شیوه و رفتار، به ویژه در خانه و کار های منزل، اهمیت دو چندانی می یابد. مقوا از جمله ی همین ابزار ها است که کاربرد و استفاده های زیادی در منزل دارند.
همه ی ما ابزار و لوازم غیر قابل استفاده ی زیادی داریم که چون در حال حاضر پاسخ گوی نیاز ما نیستند، از آن ها استفاده نمی کنیم. ولی از آن جایی که برای ابزار مورد نظر هزینه کرده ایم و ممکن است در آینده به کارمان بیابد، پس نمی توانیم از آن صرف نظر کنیم. مقوا و بسته بندی های مقوایی، پوشش و محل خوبی برای نگه داری و حفاظت از این گونه ابزار های غیر قابل استفاده هستند.
شما می توانید ابزار و وسیله هایی که اکنون لازم ندارید، در این جعبه ها قرار دهید و در انباری نگه داری کنید.
استفاده از مقوا برای پوشاندن دریچه ی کولر، درز ها، کف اتاق، زیر گلدان و پا دری، از دیگر کاربرد و استفاده هایی هستند که مقوا برای اهالی منزل ایجاد می کند.
شما می توانید مقوا های باطله و به درد نخور را در کناری نهاده و در زمان لازم، از آن ها برای درست کردن آتش، ریختن زباله، پوشاندن سطح زمین و مورد هایی از این دست، استفاده نمایید.
استفاده از مقوا در آشپزخانه
اگر شما هم جزو آن دسته از خانواده هایی هستید که ظرف و لوازم آشپرخانه ی چینی زیاد دارند، می توانید از این پیشنهاد بهره ببرید. مقوا به دلیل جنس، ضخامت و ساختاری که دارد، پوششی مناسب و با دوام برای قرار دادن میان ظرف های چینی از جمله بشقاب، لیوان، کاسه، سینی و دیگر مورد های مشابه، به کار می رود. می توانید مقوا های جمع شده را در اندازه های دلخواه برش دهید، آن را میان ظرف های چینی بگذارید و به این روش، از آسیب دیدن، ضربه خوردن و شکسته شدن ظرف و لوازم چینی خود، پیش گیری کنید. این مورد به ویژه در اسباب کشی و جا به جایی منزل، کاربرد و کارکرد زیادی دارد.
کارتن و جعبه های مقوایی خود را دور نریزید. آن ها را در گوشه و کناری نهاده و در زمان مقتضی، از آن به عنوان محفظه و فضایی برای بسته بندی، حمل و نگه داری از لوازم مورد نیاز در اسباب کشی و انتقال منزل، استفاده کنید.
در پایان اگر هیچ یک از روش های پیشنهادی نگارنده موثر نشد، می توانید جعبه های مقوایی و مقوای خود را به فروشنده، سوپر مارکت یا مرکز بازیافت، تحویل دهید.
برای دانلود فایل مقاله ی «کارکرد های مقوا در بسته بندی و منزل»، بر لینک زیر کلیک کنید.
در این یادداشت قصد داریم به تحلیل محور های یاد شده ی بالا بپردازیم. با این حال پیش از هر چیز لازم است به تحلیل و بررسی پیشینه و البته تاریخ تولید و تهیه ی مقوا بپردازیم.
آلمان زادگاه مقوا
مقوا برای نخستین بار در کشور آلمان تولید شد. در سال 1885، شیمی دانی آلمانی، اقدام به ساخت و تولید مقوا کرد. این شیمی دان توانست با استفاده از روش خمیر سازی چوب، راه کاری برای تولید و ساخت مقوا بیابد. پس گام نخست در تولید مقوا، ایجاد خمیر چوب است. کرافت در گام بعدی تولید مقوا قرار دارد.
کرافت از جمله ابزار و سازه های مهم و موثر صنعت چاپ است که نقش مهمی در تولید و فرآوری دیگر سازه های چاپی دارد و از اهمیت زیادی برخوردار است. حال ممکن است این پرسش ایجاد شود که کرافت چه نقش و جایگاهی در چاپ و تولید مقوا دارد؟
همان گونه که پیش از این یاد شد، در تولید مقوا ابتدا خرده چوب (خمیر چوب) را تهیه می کنند. سپس به کمک کرافت، این خرده چوب ها به کاغذ تبدیل می شوند. با این حال می دانیم که مقوا سازه ای مستحکم است. پس لازم است تا کاغذ تولید شده، از قدرت و استحکام کافی برخوردار باشد. به همین دلیل، در این مقطع و پس از ساخت کاغذ، به کمک مواد شیمیایی از جمله سولفات سدیم، آن را پایدار تر و البته محکم تر می نمایند. با این حال نباید فراموش کنیم که قدرت و استحکام مقوا ها با هم تفاوت دارد و البته این نیز بی دلیل نیست.
خمیر کاغذ از دیگر عامل هایی است که در ساخت مقوا به کار گرفته می شود و بد نیست کمی درباره ی آن بدانیم.
خمیر کاغذ چیست؟
خمیر کاغذ یا پالپ، فرآورده ای است که از خرده چوب و فرآورده های بازیافتی پدید می آید و سپس به کاغذ تبدیل می شود و در ساخت مقوا کاربرد دارد.
قدرت و کیفیت مقوا به چه عامل هایی بستگی دارد؟
قدرت و کیفیت مقوا با نوع فیبری که از آن تولید می شود، پیوند مستقیمی دارد. حال باید پرسید که چه عاملی در تعیین کیفیت نوع فیبر موثر است؟
نوع فیبر به کار رفته در تولید مقوا، به جنس درخت و گیاه هایی که چوب مورد استفاده از آن ها تامین می گردد وابسته است و به زبانی دیگر، این کیفیت و جنس درخت و گیاه به کار رفته است که در نهایت کیفیت و مقاومت مقوا را تعیین می کند.
جنس برخی از درخت ها به گونه ای است که می توان از آن ها کاغذ هایی نازک، شفاف و صیقلی ایجاد کرد، جنس برخی دیگر از درخت ها نیز به گونه ای است که از آن ها برای تولید و ایجاد مقوا های ضخیم و البته مات به کار می رود.
پخت چوب
پخت چوب فرآیندی است که نقش مهمی در تولید مقوا دارد. در این فرآیند شیمیایی، خمیر چوب را در محلولی از سولفات قرار و پس از آن حرارت می دهند. در این مقطع است که با استفاده از ماده ای به نام لیگنین، فیبر چوب به دست آمده را جدا می کنند. از دیگر دستاورد های پخت چوب، می توانیم به تغییر رنگ خمیر چوب از قهوه ای سوخته به کرم روشن تغییر می کند. پس از آن خمیر کاغذ را درون گودالی بزرگ می ریزند و آن را صاف و فشرده می کنند. سپس مقوای ایجاد شده را درون دو لاینر قرار می دهند و با افزودن مقداری ماده های بازیافتی، آن را به شکل نهایی ایجاد می کنند.
پس از این مقوا به کارخانه و کارگاه های مورد نظر صادر و برای کاربرد های مختلف، مورد استفاده قرار می گیرد.
بسته بندی و نقش حیاتی آن در سلامتی مصرف کننده
تا پیش از این، بیشتر به کاربرد و کارکرد های بازرگانی و بازاریابی بسته بندی پرداختیم و به لحنی دیگر، بر مزیت، فایده و کارکرد های مادی و درآمد زای آن تمرکز کردیم. در این یادداشت نگارنده می کوشد تا از لنز سلامتی مصرف کننده و دغدغه های این چنینی بسته بندی را مورد بررسی قرار دهد.
برای دانلود فایل مقاله ی «از تولید مقوا و چاپ مقوا چه می دانیم؟»، بر لینک زیر کلیک کنید.
مقدمه:
رنگ اولین چیزی است که چشم انسان آن را دیده و درک میکند و در تمام زمینههای ادراکی، مادی و معنوی معرف اصلی بشمار میآید.
چون رنگ علاوه بر زیبایی در مقوله زندگی روزمره و صنعتی:
1- حس روانی برای فروش و بازاریابی
2- پیشگیری از رقبا در قفسه فروشگاهها
3- نشان فرهنگی، جغرافیایی و منطقه مورداستفاده
4- رده سنی را هدف قرار میدهد و استفاده نادرست از رنگ موردنظر باعث نزول هریک از آیتمهای نامبرده شده میشود.
حالا به روانشناسی چندرنگ پرکاربرد میپردازیم:
رنگ سفید: مظهر پاکی و معصومیت میباشد، منعکسکننده نور و رنگ بوده و طراوت و سادگی را به ارمغان میآورد.
کاربرد آن برای مد، دکوراسیون، پزشکی، آرایشی بهداشتی، غذایی، صنعتی و هرچه فکرش را بکنید را در خود جای میدهد.
رنگ مشکی: نشاندهنده سلطه، قدرت، شیک و تک بودن است. رنگ مد، دکوراسیون، ورزشی
و رنگ اصلی در جهان هستی میباشد. چون بودنش باعث ایجاد تنالیته و تضاد میشود و نبودش باعث یکدستی میشود.
رنگ قرمز: رنگ اشتها، شور، جوانی و عشق، قدرت و سرعت میباشد. مواد غذایی، مد، دکوراسیون، صنعت را در بر دارد.
رنگ آبی: رنگ آسمان و دریاست، وسعت و پهناوری در آن موج میزند. رنگ صلح و آرامش است وفادارترین رنگ محسوب میشود و قدرت آدمی را دوچندان میکند.
رنگ سبز: رنگ طبیعت، باروری، قدرت، ثروت و آرامشبخش است. کاربرد آن در پزشکی، مد، دکوراسیون، مواد غذایی و برخی موارد صنعتی میباشد.
رنگ زرد: رنگی است که کمتر به چشم میآید، در درازمدت خستهکننده و باعث عصبانیت میشود اما در برخی موارد باعث افزایش متابولیسم میشود و رنگ اشتها هم محسوب میشود.
آنالیز رنگ مناسب برای بستهبندی مواد غذایی:
ترشی، شوری، شیرینی، تلخی طعمهایی هستند که ما انسانها آنها را تجربه میکنیم که هرکدام در دنیای رنگها، رنگ مخصوص به خود رادارند و برای بستهبندیشان باید آن را مدنظر قرارداد.
ترشی: با خوردنترشی از درون یخ میکنید و به خود جمع میشوید، طراوت و تازگی در آن موج میزند، طعم طبیعت را در آن حس میکنید، هیجان خاص خود را دارد.
پس رنگ آنهم باید عین خود طعمش باشد: آلبالو، قیسی، آلو و... هرکدام رنگی دارند که با آن رنگ شناخته میشوند، به نظر من اگر محصولی رنگ گرم داشته باشد باید آن را به سردی بکشانیم تا بتوانیم به رنگ دلخواه و اصولی برای محصول موردنظرمان جهت بستهبندی برسیم.
صورتی، قرمز، قرمز آبی (سرخ آبی)، سرمهای، بنفش (بنفشی که به سمت قرمز یا آبی هم برود، رنگ خوبی است). البته ترکیب این رنگها با سبز، زرد و نارنجی میتواند باعث توازن در ترکیببندی و گردش چشم در محصول شود.
شوری: همه ما این طعم را بارنگ سفید نمک میشناسیم ولی رنگهای مکملی هم دارد که با تحقیقاتی که انجام دادهام (رنگ شیری، کهربایی روشن، زرد که رنگ اخطار و خطر است) میتوانند حس شوری را القا کند. خشکبار هم جزو مواد شور محسوب میشوند و در کل نمک گرم است و رنگهای گرم را هم در برمیگیرد.
رنگ دریا آبی میباشد پس میتوان گفت آبی خیلی روشن هم میتواند این حس را برساند.
پس رنگهای شور بهاینترتیب: سفید، شیری، کهربایی روشن، زرد، طلایی (برای خشکبار)، آبی روشن.
شیرینی: با خوردن چیز شیرین احساس سیری به انسان دست میدهد و امتداد سیری خواب خوب و راحت است پس رنگهای گرم میتوانند بهترین رنگ برای این طعم باشند.
البته شیرینی کلاً غذای شادی محسوب میشود و رنگهای شاد را هم در خود جای میدهد.
قرمز، زرد، نارنجی، قهوهای (در تمام طیفها)، سبز زرد، طلایی، گلبه ای، زرشکی، بنفش روشن و صورتی.
تلخی: اولین چیزی که به ذهن انسان با شنیدن کلمه تلخی میرسد قطرههایی که در دوران کودکی بهزور به خوردمان میدادند! قطرههایی درون شیشههایی به رنگ قهوهای.
زیتون، بعضی از گیاهان دارویی، قهوه جزو تلخی جات محسوب میشوند.
پس بهسادگی میتوان نتیجه رنگهای تلخی را به این صورت لیست کرد: قهوهای (تیره و روشن)، قرمز تیره، سبز لجنی، طوسی.
نکته 1: ذات رنگ قهوهای یأس و غمانگیز بودنش است پس میتوان آن را رنگ تلخ محسوب کرد.
حالا به دستهبندی دیگر مواد غذایی میپردازیم:
مواد لبنی و پروتئینی: گوشت، مرغ، تخممرغ، کره، شیر، ماست.
رنگ گوشت، قرمز است و مواد پروتئینی و لبنی بهواسطه کالری بالایشان انرژی زیادی را در خوددارند و انرژی را بارنگهای گرم میتوان نشان داد.
غذاهای دریایی بهواسطه آبی بودن دریا و تازگی و خنکیشان حس سردی را در عین گرم بودن و کالری بالایشان القا میکنند پس برای این دسته میتوان ترکیب رنگهای سرد و گرم ر ا به کاربرد.
مواد لبنی را علاوه بر رنگهای گرم بارنگهای سرد و با طراوت هم میتوان نشان داد.
قرمز، نارنجی، زرد، طلایی، گلبه ای، شیری، سفید، آبی روشن، سرمهای، بنفش، سبز روشن میتوانند رنگهای مؤثری برای این گروه مواد غذایی باشند.
نکته 2: البته ساختارشکنی در انتخاب رنگ و ترکیب آن باسلیقه فردی، شاید بتواند یک نوآوری جدیدی را به وجود بیاورد.
در مقالات بعدی به مبحث رنگ دربسته بندیهای صنعتی، آرایشی و بهداشتی، پوشاک، ورزشی و ... پرداخته میشود.